• Blockquote

    Mauris eu wisi. Ut ante ui, aliquet neccon non, accumsan sit amet, lectus. Mauris et mauris duis sed assa id mauris.

  • Duis non justo nec auge

    Mauris eu wisi. Ut ante ui, aliquet neccon non, accumsan sit amet, lectus. Mauris et mauris duis sed assa id mauris.

  • Vicaris Vacanti Vestibulum

    Mauris eu wisi. Ut ante ui, aliquet neccon non, accumsan sit amet, lectus. Mauris et mauris duis sed assa id mauris.

  • Vicaris Vacanti Vestibulum

    Mauris eu wisi. Ut ante ui, aliquet neccon non, accumsan sit amet, lectus. Mauris et mauris duis sed assa id mauris.

  • Vicaris Vacanti Vestibulum

    Mauris eu wisi. Ut ante ui, aliquet neccon non, accumsan sit amet, lectus. Mauris et mauris duis sed assa id mauris.

Y cuando me sentí sola...

21 de enero de 2014
Él estaba ahí.


Y no me refiero al Bache, de quien hablé en las entradas pasadas. Ese wey me dejó, o lo dejé, o nos dejamos. El chiste es que yo le abrí la puerta y el no tardó en salir. Aun hablamos, pero no nos hemos visto en un par de semanas.


Estas semanas han sido de lo mas complicadas. Y aunque al principio dije que contaría historias bonitas, la verdad es que mi blog se ha convertido para mi en el lugar indicado para desahogarme.

Conforme pasa el tiempo para mi, todo se ha vuelto confuso. He encontrado el sentimiento para comenzar a amar esta ciudad que poco conozco pero que sé que tiene mucho que ofrecerme aún. Paso la mayor parte del tiempo pensando en lo mucho que quiero extender y quedarme aquí, y quedarme aquí por siempre y solo pasar el tiempo necesario en México, el tiempo en que necesite un respiro.

Me he dado cuenta que aquellos mis amigos que decían que estarían ahí al volver, la verdad que ya no están. Conforme pasa el tiempo, hablo menos con ellos. Y el novio con quien yo pasé 8 años y que decía que me esperaría, el ya hace mucho tiempo que se fue. Y son mis papás quienes me están "esperando" pero solo por que es lo que los padres hacen, pero en algún momento ellos serán ellos y yo seré yo.

Y aquí me siento sola a veces, pero no quiero irme a un lugar donde pienso que tal vez llegue a sentirme mas sola (estando rodeada de gente). Y esta soledad, y esta intriga, y el deseo de extender, y el miedo... Y todo todo todo, ha jodido mi cabeza.


En este momento hablo con Joseph. Lo conocí hace una semana en clase de salsa, por alguna razón llevábamos mirándonos un tiempo y ninguno decía nada hasta hace exactamente una semana.
Tal vez lo primero que debo aclarar es que no hay nada romántico entre nosotros, muy por el contrario, creo que encontré al amigo que me hacía falta. Es un tipo relajado, divertido, y [aunque no entiendo por que] me hace sentir mucha paz.

No importa cuanto le llore diciendole que "my head is a mess" y que no sé que hacer, pareciera que tiene el consejo perfecto, que dice exactamente lo que me hace sentir bien aun cuando no me conoce. Pero es como si por otro lado nos reconocieramos por lo que hemos pasado (que es muy similar) pero no es algo que podríamos discutir. El pasado es pasado y ya lo enterramos.

Recién hablamos de como perdí el rumbo en este viaje, perdí el camino, la meta, el "por qué quieres ser au pair" (el real, quiero decir... no las porquerías que le decimos a la familia). Lo perdí. Y dado que el siente que solamente ha sido el dinero y el trabajo lo que me trajo aquí, me ha convencido de buscar otro motivo. Uno que pueda contarle a la gente al volver, que pueda platicar la loca aventura que puede significar vivir en otro lugar distinto, conocer otros lugares y otra gente.... Por que eso es lo que nos decimos entre nosotras, no chicas? Salir de nuestra zona de comfort!

Y me alegra haberlo conocido especificamente ahora... No hace 2 meses que nos vimos la primera vez... Por que las personas que llegan a tu vida (se queden o se vayan) suelen llegar en el momento que tienen que llegar.


So thank you so much Joe (even though I know you probably wont read this) for everything you are doing for me, for your words, for believing in me more than I actually do, showing me around and just talking about random shit... I'm blessed! :)
And I really hope we do can everything we plan to do for the next 4 months before I find my way back home...
"Fuck you, Joe! I'm going to look at you however the hell I want!"
jajajaja
jajajaja